ژنیکوماستی یکی از عارضه هایی است که در برخی از مردان با بزرگ شدن بافت سینه همراه است. این عارضه ممکن است در یک یا هر دو پستان مشاهده شود و معمولاً به دلیل اختلال در سیستم غدد درون ریز اتفاق می افتد. یکی از علل اصلی این پدیده، اختلال در نسبت استروژن به تستوسترون میباشد که ممکن است ناشی از کاهش تستوسترون یا افزایش استروژن در بدن باشد.
این عارضه معمولاً در سه گروه سنی شامل نوزادان، جوانان در سنین بلوغ و افراد مسن پدید میآید. شرایط هر کدام از این گروهها ممکن است متفاوت باشد و گاهی اوقات این عارضه به خودی خود از بین میرود و نیازی به درمان خاصی ندارد، اما در برخی موارد نیاز به درمان وجود دارد.
عوامل مختلفی ممکن است باعث بروز ژنیکوماستی شوند، از جمله تغییرات طبیعی هورمونها، مصرف برخی داروها و برخی اختلالات مرتبط با سلامت بدنی. علائم ژنیکوماستی ممکن است شامل ورم و بزرگی بافت پستان، درد، حساسیت نسبت به لمس پستان و ترشح از نوک پستان باشد.
درمان ژنیکوماستی معمولاً به دو صورت دارویی و جراحی صورت میگیرد. در صورتی که عارضه ناشی از مصرف دارو باشد، قطع مصرف دارو و جایگزین کردن آن با داروهای دیگر توسط پزشک توصیه میشود. همچنین، در صورت لزوم، مصرف داروهای خاص مانند تاموکسیفن و رالوکسیفن نیز به منظور کمک به درمان ژنیکوماستی تجویز میشود.
جراحی و برداشتن بافت اضافی سینه نیز یک روش درمانی مؤثر برای ژنیکوماستی است. در صورت نارضایتی بیمار از ظاهر بزرگ سینه خود، جراحی قابل انجام است. اقدامات لازم پیش از جراحی شامل انجام تستهای آزمایشگاهی، قطع مصرف برخی داروها و عدم مصرف سیگار و دخانیات است.
بعد از جراحی، دوره نقاهت و بهبودی پس از جراحی نقش بسزایی در بهبود وضعیت بیمار دارد. مراقبتهای لازم پس از جراحی شامل استفاده از پانسمان ارتجاعی، قرار دادن لوله جهت جمع آوری خون و مایعات اضافی، رعایت نکات مربوط به مصرف داروها و مراقبت از بخیهها است.
به طور کلی، ژنیکوماستی یک عارضه قابل درمان است که با رعایت نکات مناسب و در صورت لزوم، استفاده از روشهای دارویی یا جراحی، قابل کنترل و درمان است. به عبارت دقیقتر، پیدایش ژنيكوماستي در سال های نخست زندگي جديدي كودكان و نوجوانان رخ ميدهد كه غالباً به تغييرات هورموني طبيعي در طول رشد جسمي آنها مربوط است.
