عمل تیروئید یا تیروئیدکتومی یکی از روشهای درمانی برای اختلالات تیروئید مانند سرطان تیروئید، گواتر و پرکاری تیروئید است. این جراحی ممکن است برای افرادی که دارای تومور تیروئید، ندولهای تیروئید و یا پرکاری تیروئید هستند، مناسب باشد. در این متن به بررسی جزئیات این عمل جراحی، علت انجام آن، انواع روشهای انجام و مراقبتهای بعد از جراحی میپردازیم.
عمل تیروئید یا تیروئیدکتومی به معنای برداشتن تمام یا بخشی از غده تیروئید است که در جلوی گردن قرار دارد. غده تیروئید هورمون تیروئید را ترشح کرده و بسیاری از عملکردهای حیاتی بدن را کنترل میکند. این غده هورمونهایی تولید میکند که همه جنبههای متابولیسم را کنترل میکنند، از ضربان قلب گرفته تا سرعت کالری سوزی.
علت انجام جراحی تیروئید ممکن است شامل وجود سرطان تیروئید، بزرگ شدن غیر سرطانی تیروئید (گواتر) و پرکاری تیروئید باشد. پرکاری تیروئید ممکن است نتیجه ید زیاد در رژیم غذایی، تومور خوش خیم در غده هیپوفیز، مصرف بیش از حد داروهای تیروئید، تورم (گواتر) در غده تیروئید و یا یک فرآیند التهابی باشد.
انواع روشهای انجام عمل تیروئید شامل تیروئیدکتومی معمولی، تیروئیدکتومی از راه دهان و تیروئیدکتومی آندوسکوپی میباشد. پس از برداشتن تیروئید، معمولاً مراقبتهای بعد از جراحی شامل مصرف غذا و نوشیدنی، بازگشت به فعالیتهای روزمره و مراقبت از جای زخم محل عمل میباشد.
در صورت برداشته شدن بخش کوچک از تیروئید (تیروئیدکتومی جزئی)، غده باقیمانده معمولاً قادر به عملکرد طبيعي خود است. اما در صورت برداشته شدن کل تیروئید (تیروئیدکتومی کامل)، نياز به درمان روزانه با هورمون تيروئيد برای جایگزین عملکرد طبيعي آن وجود دارد.
خطرات و عوارض جراحی تیرودکتومى شامل تغييرات صدا، گلودرد، خونريزي و لخته شدن خون، چسبندگي يا بافت اسكار، آسيب به مري يا نای و هيپوپاراتيروئيديسم است.
به طور کلي، عمل تيروئيد يک روش درماني ايمن است. با این حال، همچون هر عمل جراحي ديگري، عوارض و خطرات خود را دارد. در صورت داشتن سيستم ايمني ضعيف يا شرايط ديگري که شخص را به عفونت مستعد ميکند، پزشک معالج قبل از عمل جراحي به شخص داروهايي بخصوص بدهد.
به طور کلي، پس از عمل جراحي، شخص ميتواند به فعاليتهاي روزانه خود بازگردد و در صورت نياز به مصرف دارو يا مكمل هورمون تيروئيدي، با دستور پزشك عمل كند.
